dziwaczeć

dziwaczeć
{{stl_51}}{{LABEL="twpldedziwaczecacute"}}{{/stl_51}}{{stl_39}}dziwaczeć{{/stl_39}}{{stl_7}} <{{/stl_7}}{{stl_3}}zdziwaczeć{{/stl_3}}{{stl_7}}>{{/stl_7}}{{stl_41}} (-eję){{/stl_41}}{{stl_7}} wunderlich werden, Schrullen haben{{/stl_7}}

Słownik polsko-niemiecki. 2014.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • dziwaczeć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIIa, dziwaczećeję, dziwaczećeje, dziwaczećczał, dziwaczećczeli {{/stl 8}}– zdziwaczeć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIa {{/stl 8}}{{stl 7}} stawać się człowiekiem o dziwacznych przyzwyczajeniach, dziwakiem : {{/stl 7}}{{stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • dziwaczeć — ndk III, dziwaczećeję, dziwaczećejesz, dziwaczećej, dziwaczećczał, dziwaczećeli «stawać się dziwakiem, nabierać dziwacznych przyzwyczajeń» Żyjąc z daleka od ludzi dziwaczał coraz bardziej …   Słownik języka polskiego

  • dziwaczenie — n I rzecz. od dziwaczeć, dziwaczyć …   Słownik języka polskiego

  • zdziwaczeć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}dziwaczeć {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”